Kiedy do logopedy?

Często decyzję o konsultacji logopedycznej i rozpoczęciu ewentualnej terapii odwleka się w czasie. Jest kilka powodów takiego postępowania. 

W przypadku dzieci jest to błędne przekonanie, że dziecko "ma jeszcze czas", żeby poprawnie mówić czy w ogóle mówić. W przypadku osób dorosłych - zażenowanie, że nie rozumieją mowy lub mają trudności z wypowiadaniem się.  

Z logopedą należy się skonsultować, jeśli dziecko:

• ma nieprawidłową budowę narządów mowy,
• nie gaworzy,
• nie mówi lub mówi bardzo mało,
• mówiło i przestało albo nie mówi w określonych sytuacjach i miejscach,
• mówi tak, że jego mowa jest niezrozumiała dla innych osób,
• mówi przez nos, głośnym lub ochrypniętym głosem, ma trudności w oddychaniu przez nos,
• oddycha przez usta i śpi z otwartą buzią,
• w trakcie mówienia zacina się, nie mówi płynnie,
• podczas mówienia wysuwa język między zęby, zniekształca, zmienia lub opuszcza głoski,
• nadmiernie się ślini,
• ma trudności z jedzeniem - gryzieniem, żuciem, połykaniem oraz piciem z kubeczka lub przez słomkę,
• nie reaguje na dźwięki lub ma problemy z pamięcią słuchową i kojarzeniem dźwięków.  

Z logopedą/ neurologopedą należy się skonsultować, jeśli osoba dorosła:

• jest po incydencie neurologicznym (udarze, urazie czaszkowo-mózgowym) i ma problemy z percepcją wzrokową i słuchową, rozumieniem i ekspresją mowy, pamięcią,
• jest po operacji usunięcia krtani,
• chce popracować nad techniką mowy, dykcją i emisją głosu.