Kształtowanie się mowy dziecka to nie tylko nabywanie umiejętności artykułowania poszczególnych głosek, o czym pisałam w poprzednim poście, ale także stopniowy rozwój leksykalny, fleksyjny i rozwój składni.
W rozwoju leksyki (słownictwo czynne) wyróżnia się trzy fazy (dane za M. Zarębiną).
Wspólne oglądanie z dzieckiem książeczek to jeden ze sposobów poszerzania biernego i czynnego słownika dziecka. |
Druga faza to 2-3 rok życia. Dziecko posługuje się większą ilością rzeczowników i czasowników niż w I fazie. Dochodzi do ograniczenia wyrazów ekspresywnych na korzyść nazw własnych. Liczniej pojawiają się wyrazy szeregujące - liczebniki oraz sygnalne - przyimki, spójniki i partykuły. Trzyletnie dziecko powinno posiadać w swoim słowniku czynnym już około 1000 słów.
Trzecia faza trwa od 3 roku życia. Jest to czas rozbudowy i stabilizacji wszystkich części mowy. Dziecko 4-5-letnie powinno posługiwać się 2000 słów.
Rozwój fleksji (dane za M. Zarębiną).
Przełom 1 i 2 roku życia jest stanem bezfleksyjnym. Przed 18 miesiącem życia dziecko rozróżnia tylko liczbę pojedynczą. Może w tym okresie pojawić się triada fleksyjna - mianownik, biernik, wołacz. Rzeczowników w narzędniku dziecko może zacząć używać w 17 miesiącu życia, a w celowniku w 19 miesiącu życia, ale jest to mechaniczne powtarzanie po dorosłym.
W przypadku rodzaju gramatycznego rzeczownika najłatwiej przez dziecko jest przyswajalny rodzaj żeński (19 miesiąc życia). Wszystkie rzeczowniki zakończone na -a traktuje jak rodzaju żeńskiego, a zakończone na spółgłoskę jak rodzaju męskiego. Rodzaj męski jest przez dziecko przyswajalny w 20 miesiącu życia, a rodzaj nijaki w 23 miesiącu życia. Mieszanie rodzaju męskiego z żeńskim zachodzi przez cały 2 rok życia i na początku 3 roku życia.
W przypadku czasownika również do 18 miesiąca życia jest to okres bezfleksyjny. Pierwsze opozycje fleksyjne:
- tryb rozkazujący (od 1,0 roku życia) : tryb oznajmujący (1,3 rok życia),
- czas teraźniejszy : czas przeszły (początek III kwartału 2 roku życia),
- strona czynna : strona zwrotna (w ciągu III kwartału 2 roku życia),
- dystynkcja osób
- precyzowanie się znaczenia 3 osoby (17 miesiąc życia),
- rozróżnianie osoby 2 i 3 (18, 19 miesiąc życia),
- rozróżnianie osoby 2 i 1 (23 miesiąc życia),
- opozycja liczb - pojedyncza : mnoga (koniec 2 rok życia),
- tryb przypuszczający (23 miesiąc życia),
- czas przyszły prosty (18 miesiąc życia), złożony (22 miesiąc życia),
- strona bierna (23 miesiąc życia),
- bezokolicznik (19, 20 miesiąc życia).
Rozwój składni (dane za M. Przetacznikową).
Początkowo, od 1 do 1,3 roku życia, wypowiedzenia dziecka są jednowyrazowe. Między 1,3 a 1.6 rokiem życia pojawia się wypowiedzenie dwuwyrazowe. Znamionuje to rozwój prawdziwej składni - rozczłonowanej. Wypowiedzenia dwuwyrazowe zostają powoli przekształcane w równoważniki zdań i zdania pojedyncze (1,6 - 2,0 rok życia). Pojawia się dopełnienie bliższe (przeważnie do 2 lat) i dalsze (celownikowe, narzędnikowe). Pod koniec 2 roku życia struktury zdania pojedynczego i rozwiniętego już są - okolicznik (miejsca - 1,9 rok życia; czasu - 2,0 rok życia; celu, sposobu, miary - 3 rok życia); przydawka (koniec 2 roku życia - początek 3 roku życia).
Około 2 roku życia pojawiają się zdania złożone. Najpierw złożone współrzędnie łączne bezspójnikowe i spójnikowe. W ciągu 3 roku życia pojawiają się zdania współrzędnie złożone przeciwstawne, a w 4 roku życia - rozłączne.
Od 3 roku życia pojawiają się także pierwsze zdania podrzędnie złożone dopełnieniowe, przydawkowe, podmiotowe oraz okolicznikowe - przyczynowe, czasowe, miejscowe, celowe, warunkowe. Pierwszym spójnikiem, który pojawia się w zdaniu podrzędnie złożonym przyczynowym jest bo. Pozostałe rodzaje zdań podrzędnie złożonych pojawiają się w mowie dziecka później - orzecznikowe (5 rok życia), okolicznikowe skutku i stopnia (4 rok życia), sposobu (5 rok życia), przyzwolenia (6 rok życia).
Każde półroczne opóźnienie w rozwoju mowy dziecka w stosunku do normy powinno wzbudzić czujność rodzica i skłonić do wizyty u specjalisty.
Literatura:
- Kaczmarek L., (1977), Nasze dziecko uczy się mowy, Lublin: Wydawnictwo Lubelskie.
- Przetacznik-Gierowska M., Makiełło-Jarża G., (1985), Psychologia rozwojowa i wychowawcza wieku dziecięcego, Warszawa: WSiP
- Styczek I., (1974), Logopedia, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
- Zarębina M. (1965), Kształtowanie się systemu językowego dziecka, Wrocław: Zakład Narodowy Ossolińskich Wydawnictwo Polskiej Akademii Nauk.
- Zdjęcia - https://pixabay.com/pl/
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz