Utrwalanie głoski SZ w świątecznym nastroju

 

Dzieci z niecierpliwością czekają na święta Bożego Narodzenia. Z chęcią wykonują ozdoby choinkowe, śpiewają piosenki o zimie, św. Mikołaju i choince.  Możemy to z powodzeniem wykorzystać w pracy terapeutycznej z dziećmi. 

W Zakładce Autorskie materiały do pobrania zamieszczam szablon tradycyjnego łańcucha choinkowego. Na paskach umieszczone są wyrazy z głoską SZ w nagłosie, śródgłosie i wygłosie. Dziecko ma za zadanie powtórzyć słowo i skleić ogniwo łańcucha. Materiał jest dostępny w wersji czarno-białej.

Kategoryzacje tematyczne - List do świętego Mikołaja

Kategoryzowanie to umiejętność porządkowania elementów do różnych zbiorów. W ten proces zaangażowana jest zarówno lewa, jak i prawa półkula mózgu.

Podczas kategoryzowania bierze się pod uwagę cechy wspólne przedmiotów, ale także różnice między nimi. Najprostsze kategoryzacje opierają się na cechach fizycznych przedmiotu, tj. kolorze, wielkości i kształcie. Są to tzw. kategoryzacje atematyczne. 

Umiejętność kategoryzacji tematycznej kształtuje się u dziecka począwszy od czwartego roku życia i stale się doskonali. Dziecko zaczyna dostrzegać w przedmiotach podobieństw w ich działaniu, zastosowaniu. Umiejętność ta wymaga przetwarzania lewopółkulowego. 

Czterolatek będzie potrafił pogrupować przedmioty, które należą do zupełnie różnych klas pojęć. Takich, które znacznie się od siebie różnią, np. ZABAWKI - UBRANIA. Dziecko starsze dostrzeże bardziej subtelne różnice i prawidłowo przyporządkuje obrazki do klas, np. OWOCE - WARZYWA.

W zakładce Autorskie materiały do pobrania zamieściłam karty pracy poświęcone kategoryzacji tematycznej. Dołączone obrazki należą do klas pojęć: ZABAWKI, NARZĘDZIA, OBUWIE, UBRANIA.  

Taczka czy kaczka? - ćwiczenia słuchowe dla osób dorosłych z zaburzeniami słuchu fonematycznego (część II)

Przykładowa strona opracowania

 

W zakładce Sklep jest już dostępna do kupienia druga część materiału ćwiczeniowego przeznaczonego dla osób dorosłych borykających się z zaburzeniami słuchu fonematycznego. Tym razem materiał opiera się o rymy dwusylabowe. Opracowanie podzielone jest na część słowną i część słowno-obrazkową. Część słowno-obrazkowa zawiera 50 kolorowych fotografii wraz z podpisami, co stanowi bogaty zbiór ćwiczeń, które można wykorzystać na różne sposoby.

Zachęcam do zapoznania się z opracowaniem. 

 

25 listopada - Dzień Pluszowego Misia

25 listopada na całym świecie obchodzony jest Dzień Pluszowego Misia. To wyjątkowa zabawka, ukochana przez niejedną dziewczynkę i chłopca, nawet więcej - wierny przyjaciel z dzieciństwa. Wysłucha, pocieszy i otrze łzy w potrzebie.

Niezwykłość pluszowego misia zajmuje znaczące miejsce w literaturze dziecięcej. Wystarczy przytoczyć powieści autorstwa Alana Alexandra Milne'a z 1926 roku z kultową już postacią Kubusia Puchatka. Zasięg międzynarodowy zyskała także postać Misia Paddingtona, która została stworzona przez angielskiego pisarza Michaela Bonda w 1958 roku. Autor napisał pierwszą książkę zainspirowany maskotką, którą podarował żonie dwa lata wcześniej. Przygody Kubusia Puchatka i Misia Paddingtona trafiły na szklany ekran w formie filmów animowanych i fabularno-animowanych.

My natomiast możemy pochwalić się Misiem Uszatkiem, który przez ponad 10 lat (od 1975 do 1987 roku) był bohaterem animowanego serialu telewizyjnego Studia Małych Form Filmowych Se-ma-for w Łodzi. Miś Uszatek bawił i uczył przyjaźni, tolerancji i zasad dobrego zachowania.

W wytwórni Se-ma-for w latach 1968-1974, dzięki staraniom francuskiego producenta Alberta Barillé, powstał serial lalkowy Przygody Misia Coralgola. Postać misia została stworzona przez francuską pisarkę Olgę Pouchine w latach 50. XX wieku.

Pomnik Misia Coralgola
w Łodzi
źródło: radiolodz.pl

Pomnik Misia Uszatka
w Łodzi.
źródło: polskaniezwykla.pl

W związku z tym trudno nie świętować Dnia Pluszowego Misia w przedszkolu czy żłobku. Ja również obchodzę ten dzień z przedszkolakami i zachęcam do tego innych. 

W zakładce Autorskie materiały do pobrania zamieściłam scenariusz zajęć logorytmicznych dla mieszanej grupy przedszkolnej. 

Czasem słońce, czasem deszcz - sekwencje pogodowe

W zakładce Autorskie materiały do pobrania są dostępne karty pracy dotyczące sekwencji (naśladowanie, kontynuacje, uzupełnianie, samodzielne układanie sekwencji). Są dostępne w wersji kolorowej i czarno-białej. Tematem przewodnim jest pogoda. 

Zachęcam do ich pobrania i wykorzystywania w pracy z dziećmi.

Owocowe sekwencje

W zakładce Autorskie materiały do pobrania są dostępne karty pracy dotyczące sekwencji (naśladowanie, kontynuacje, uzupełnianie, samodzielne układanie sekwencji). Tematem przewodnim są owoce.

Zachęcam do ich pobrania i wykorzystywania w pracy z dziećmi.

Zabawy z dzieckiem do drugiego roku życia

Zabawa jest nieodłącznym elementem życia dziecka. Pełni funkcję edukacyjną w jego rozwoju. Dzięki zabawie dziecko poznaje otaczający go świat, odkrywając go przede wszystkim za pomocą zmysłów. Dlatego tak ważne jest, aby stymulować zmysły dziecka od pierwszych dni jego życia. Podczas zabawy dziecko jest swobodne, spontanicznie artykułuje najpierw pojedyncze dźwięki, a później słowa. Bezpośrednio wyraża swoje emocje. 

Zabawy z dzieckiem do 24 miesiąca życia polegają głównie na wszechstronnym usprawnianiu dziecka, nawiązywaniu z nim więzi emocjonalnej. Mają stymulować jego motorykę i koordynację wzrokowo-ruchową. Powinny być dostosowane nie tyle do wieku dziecka, co do jego indywidualnych możliwości rozwojowych.

 

Pierwszy - czwarty miesiąc życia:

• mówienie do dziecka z uśmiechem podczas czynności pielęgnacyjnych, pochylanie się nad nim, przytulanie,
• poruszanie kolorowych przedmiotów 15 - 30 cm nad oczami niemowlęcia (dziecko śledzi wzrokiem przedmiot),
• wkładanie do rączek dziecka grzechotki,
• zawieszanie nad dzieckiem zabawki tak, aby mogło poruszać ją rączkami.

zawieszanie nad dzieckiem zabawki tak,
aby mogło poruszać ją rączkami

Czwarty - szósty miesiąc życia:

• śpiewanie, ciche włączanie spokojnej muzyki, zabawy dźwięczącymi i piszczącymi zabawkami,
• pobudzanie do przewrotu na bok, brzuszek i plecy przy pomocy kolorowej lub dźwięczącej zabawki,
• zachęcanie do opierania się na nóżkach,
• pobudzanie do chwytania dużych, kolorowych zabawek,
• podawanie po jednej zabawce do każdej rączki,
• śledzenie zabawek przez dziecko siedzące na kolanach dorosłego, np. obserwacja autka poruszanego po stole,
• pobudzanie do gaworzenia i śmiechu poprzez gaworzenie do dziecka i powtarzanie zabaw wywołujących śmiech.

  

  zachęcanie do chwytania dużych, kolorowych zabawek
  

Szósty - dziewiąty miesiąc życia:

• zachęcanie do raczkowania poprzez odsuwanie kolorowej zabawki - dziecko próbuje podążać za nią,
• zabawa poruszającymi się po stole zabawkami,
• toczenie piłki,
• zabawy z instrumentami (bębenkiem, bąkiem, dzwonkami),
• podawanie do rączek zabawek o dwóch różnych kształtach,
• zachęcanie do przekładania zabawki z jednej rączki do drugiej,
• zabawa w chowanego przy pomocy pieluszki "A kuku!",
• zabawy paluszkowe, np.: "Kosi-kosi", "Idzie rak",
• zabawy rozwijające mowę:
• wydawanie polecenia daj mi.. połączone z gestem wyciągniętej ręki,
• wprowadzanie wyrażeń dźwiękonaśladowczych w działaniu, np.: podczas rzucania piłki "Baach!",
• zabawy z lalką i misiem - nauka rozumienia mowy (łączenia słowa z przedmiotem).

zabawy z lalką

zabawy z misiem

Dziewiąty - dwunasty miesiąc życia:

• pobudzanie do stawania, chodzenia, prowadzenie dziecka za obie, a następnie za jedną rękę,
• zachęcanie do wkładania przedmiotów do wiaderka,
• rzucanie i popychanie piłki,
• dopasowywanie części składowych zabawki,
• wysypywanie z wiaderka klocków,
• klaskanie w rączki dziecka,
• zabawa przedmiotami grającymi,
• zachęcanie dziecka do mówienia poprzez wspólne oglądanie książeczek,

zachęcanie dziecka do mówienia
poprzez oglądanie książeczek

• pokazywanie i zachęcanie do wskazywania i nazywania części ciała na lalce bądź misiu i na dziecku,
• kierowanie do dziecka prostych poleceń powiązanych z gestem (przynieś, daj, pokaż),
• pobudzanie dziecka do rozpoznawania na obrazkach zwierząt domowych oraz wiejskich i naśladowanie ich odgłosów.

Dwunasty - dwudziesty czwarty miesiąc życia:

• budowanie wieży z klocków,
• układanie klocków w pociąg,
• bazgranie na papierze,

bazgranie

• ciągnięcie zabawki za sznurek,

ciągnięcie zabawki za sznurek

• samodzielne picie z kubeczka (lala pije i ty pijesz),
• kopanie piłki,
• nawlekanie dużych koralików na sznurówkę,
• zabawy z sorterem - wkładanie przedmiotów o odpowiednich kształtach w otwory układanki,

nawlekanie dużych koralików

zabawy z sorterem

• próby wchodzenia po schodach,
• zabawy w naśladowanie czynności dorosłych,
• stosowanie trudniejszych poleceń kierowanych do dziecka, np: Połóż misia na stole.,
• zachęcanie dziecka do śpiewania i mówienia podczas zabawy - wprowadzanie do słownika dziecka nowych wyrażeń dźwiękonaśladowczych i słów. 

Najlepsze zabawki na tym etapie rozwoju dziecka to te, które można popychać, ciągnąć, składać, łączyć, uderzać i na których można grać i jeździć. Nie ma jednak takiej zabawki, która mogłaby zastąpić bezpośredni kontakt z kochającą osobą dorosłą. Budowanie więzi z dzieckiem i dawanie mu poczucia bezpieczeństwa jest najważniejsze.

Literatura:

1. Cieszyńska-Rożek J., 2013, Metoda Krakowska wobec zaburzeń rozwoju dzieci. Kraków:  Wydawnictwo Omega Stage Systems - ędrzej Cieszyński.
2. Hołyńska B., 1978, Zabawy rozwijające mowę dziecka, Warszawa: Instytut Wydawniczy CRZZ.
3. Pulkowska E.(tłumacz.), 2008, Chcę się bawić. Praktyczne propozycje zabaw dla małych dzieci, Warszawa: Fundacja Rozwoju Dzieci im. A.J.Komeńskiego.

Liczymy zwierzęta na farmie

W zakładce Autorskie materiały do pobrania czeka na wszystkich chętnych kolejna pomoc logopedyczna. 

Tym razem są to dwie karty pracy tematycznie związane ze zwierzętami żyjącymi na wsi. W  wersji łatwiejszej dziecko musi rozpoznać zwierzęta po ich cieniach, a następnie je policzyć. W wersji trudniejszej dziecko ma za zadanie odgadnąć, jakie są to zwierzęta po ich zarysach i również podać ich ilość.

Wersja łatwiejsza

Wersja trudniejsza

Ryś czy miś? - ćwiczenia słuchowe dla osób dorosłych z zaburzeniami słuchu fonematycznego (część I)

Słuch fonematyczny wg Podręcznego słownika logopedycznego jest to umiejętność odróżniania dźwięków mowy, na które składają się najmniejsze elementy języka - głoski. 

Umiejętność ta wymaga wcześniejszego utrwalenia się śladów usłyszanych głosek (wzorce słuchowe) w tylnej części górnego zwoju skroniowego w okolicy skroniowej lewej półkuli - okolicy Wernickego. 

Zaburzenie słuchu fonematycznego powoduje brak stabilności wzorców słuchowych głosek, co przejawia się w trudnościach w rozróżnianiu wyrazów podobnych brzmieniowo i może być przyczyną zaburzeń artykulacyjnych.

Zaburzenia słuchu fonematycznego dotyczą nie tylko dzieci. Mogą wtórnie objawić się u osób dorosłych i powstać w następstwie chociażby udarów czy urazów czaszkowo-mózgowych. 

W celu usprawniania tego zaburzenia opracowałam materiał słowno-fotograficzny. Prowadząc terapię osób dorosłych ważne jest, aby wykorzystywać zdjęcia, a nie obrazki. Prezentowany materiał ćwiczeniowy musi odzwierciedlać rzeczywistość, ponieważ pacjent neurologiczny niejednokrotnie uczy się świata od nowa. 

Część pierwsza materiału ćwiczeniowego opiera się na słowach jednosylabowych i jest dostępny do kupienia w zakładce Sklep.  

Przykładowa strona z opracowania

Logorytmika na jesienną nutę

Jesień w pełni. Czasem słoneczna, mieniąca się kolorami, a czasem słotna i ponura.

Tu – złoty liść. Tam rudy blask
i srebrny mech na śliwie.
Otwieraj oczy i patrz! Patrz!
Barwami cię zadziwię.

W złotym szeleście stoi klon
i szumi jak muzyka.
A złoto, poszum czyjeż są?
Toć pana Października.Hanna Januszewska

Ta niezwykle kolorowa pora roku była dla mnie inspiracją do  stworzenia scenariusza zajęć logorytmicznych, które przeprowadziłam w przedszkolu w grupie mieszanej. 

Scenariusz możecie pobrać w zakładce Autorskie materiały do pobrania.  

Liczmany do zadań specjalnych

źródło: księgarnia-edukacyjna.pl

Liczmany na ogół są wykorzystywane w nauczaniu wczesnoszkolnym do urozmaicania lekcji edukacji matematycznej. W sprzedaży dostępne są w różnych kolorach i wielkościach, ale tradycyjnie zamieszczone są na nich cyfry i symbole matematyczne. 

Zaadaptowałam kształt liczmanów i wykonałam własne, które mają znacznie szersze zastosowanie i sprawdzają się zarówno w indywidualnej terapii logopedycznej, jak i grupowych zajęciach logorytmicznych w przedszkolu.

 

Materiały potrzebne do ich wykonania:

• zużyte płyty CD lub DVD,
• tektura (mogą być tylne okładki z bloków lub pudełka po butach, bombonierkach),
• kolorowe szpatułki drewniane lub szpatułki laryngologiczne niejałowe (znacznie tańsze),

• szablony cyfr i liter
• folie w różnych kolorach, 
• klej CR,
• nożyczki,
• chęci i zapał 😃

Wycinamy z tektury dwa koła o rozmiarze płyty CD - średnica ok. 12 cm. Przeklejamy do płyty z jednej strony tekturowe koło. Z drugiej strony najpierw szpatułkę, a na wierzch drugie tekturowe koło. Następnie po obu stronach naklejamy koła wycięte z folii samoprzylepnej. Kolejnym krokiem jest odrysowanie na folii szablonów liter lub cyfr i umieszczenie ich na gotowym "lizaku" (po każdej stronie inny znak). Wykonana pomoc jest gotowa do użycia.

Typowe liczmany. 

Propozycje zabaw na zajęciach logopedycznych: 

1. Dziecko lub dzieci otrzymują po jednym liczmanie. Prowadzący zajęcia klaszcze lub gra na instrumencie (np. tamburynie, kołatce) różną ilość wartości rytmicznych. Zadaniem dzieci jest podniesienie liczmana z cyfrą odpowiadającą ilości uderzeń/dźwięków, np. jeśli uderzeń będzie trzy (bez względu na wartości rytmiczne), to dziecko, które ma "lizaka" z cyfrą 3 sygnalizuje to przez jego podniesienie. Ćwiczymy w ten sposób percepcję i pamięć słuchową. 
2. Dziecko lub dzieci otrzymują po jednym liczmanie. Prowadzący dzieli na sylaby wyraz. Dziecko, które ma liczman z cyfrą odpowiadającą ilości sylab w wyrazie sygnalizuje to przez podniesienie go. Ćwiczymy w ten sposób analizę i syntezę sylabową wyrazów.
3. Dziecko lub dzieci otrzymują po jednym liczmanie. Prowadzący głoskuje wyraz. Dziecko, które ma liczman z cyfrą odpowiadającą ilości głosek w wyrazie sygnalizuje to przez podniesienie go. Ćwiczymy w ten sposób analizę i syntezę głoskową wyrazów.

"Lizaki" z samogłoskami.

Propozycje zabaw na zajęciach logopedycznych: 

1. "Lizaki" z samogłoskami mogą być przydatne w terapii logopedycznej dziecka z opóźnionym rozwojem mowy. Posłużą do ćwiczeń artykulacyjnych - nauki rozpoznawania samogłosek. Logopeda powtarza poszczególne samogłoski z ich jednoczesną prezentacją na "lizaku". W kolejnym etapie dziecko otrzymuje "lizaki" i wskazuje samogłoski wypowiadane przez logopedę.
2. "Lizaki" z samogłoskami mogą być przydatne do ćwiczeń polegających na wyróżnianiu samogłosek w nagłosie i wygłosie wyrazu. Dziecko lub dzieci otrzymują po jednym "lizaku" z samogłoską. Prowadzący wymawia wyrazy, które mają w nagłosie lub w wygłosie poszczególne samogłoski. Dziecko, które ma "lizak" z odpowiednią samogłoską podnosi go. Ćwiczymy w ten sposób analizę głoskową wyrazu.
3. "Lizaki" z samogłoskami mogą być przydatne do ćwiczeń polegających na tworzeniu wyrazów na podaną głoskę początkowa. Prowadzący wymawia samogłoskę z jednoczesną jej wizualizacją na "lizaku". dziecko ma za zadanie podanie wyrazu, który rozpoczyna się na tę głoskę. Ćwiczymy w ten sposób analizę głoskową wyrazów.

"Lizaki" ze spółgłoskami. 

Propozycje zabaw na zajęciach logopedycznych: 

1. "Lizaki" ze spółgłoskami mogą być przydatne do ćwiczeń polegających na wyróżnianiu spółgłosek w nagłosie wyrazu. Dziecko lub dzieci otrzymują po jednym "lizaku" ze spółgłoską. Prowadzący wymawia wyrazy, które mają w nagłosie poszczególne spółgłoski. Dziecko, które ma "lizak" z odpowiednią spółgłoską podnosi go. Ćwiczymy w ten sposób analizę głoskową wyrazu.
2. "Lizaki" ze spółgłoskami mogą być przydatne do ćwiczeń polegających na tworzeniu wyrazów na podaną głoskę początkowa. Prowadzący wymawia spółgłoskę z jednoczesną jej wizualizacją na "lizaku". Dziecko ma za zadanie podanie wyrazu, który rozpoczyna się na tę głoskę. Ćwiczymy w ten sposób analizę głoskową wyrazów.

Nakrętka - mała rzecz, a tyle możliwości

 

Pojedyncza nakrętka to tylko kawałek barwnego plastiku - nic więcej. Jednak, gdy tych nakrętek będzie wiele i to w różnych kolorach, można wykorzystać je do wykonania ciekawych i oryginalnych pomocy, które sprawdzą się na zajęciach logopedycznych.

Możliwości może być niezliczona ilość. Wszystko zależy od Waszej inwencji twórczej. 
Prezentuję Wam własne pomysły wykorzystania plastikowych korków w pracy z dziećmi.

1. Klasyfikowanie przedmiotów.

"Im sprawniej dziecko klasyfikuje, tym łatwiej mu rozumieć rzeczywistość, porządkować ją i nazywać."

prof. Edyta Gruszczyk-Kolczyńska

Klasyfikowanie jest to czynność umysłowa, która polega na łączeniu w grupy przedmiotów, które posiadają jakieś cechy wspólne. Klasyfikowanie to umiejętność poznawcza, która reguluje funkcjonowanie człowieka w świecie. Jest podstawą do tworzenia pojęć i definiowania oraz porządkowania rzeczywistości. 

Już dwulatek klasyfikuje przedmioty według koloru, dziecko w pierwszej połowie trzeciego roku życia według wielkości, a dziecko w drugiej połowie trzeciego roku życia według kształtu. Wraz z wiekiem dziecko zaczyna kategoryzować przedmioty według zmiennej reguły oraz dokonuje kategoryzacji tematycznej.

Umiejętność ta przygotowuje do nauki czytania, determinuje tempo przyswajania form gramatycznych i zasad ortografii.

Wachlarz barw korków jest  bardzo szeroki. Można dobrać je tak, aby dziecko dokonywało klasyfikacji nakrętek, biorąc pod uwagę różne odcienie w obrębie jednego koloru, np. błękitny, niebieski, granatowy czy jasnozielony i ciemnozielony (zdjęcie powyżej). 

U dzieci starszych metoda ta sprawdza się w kształtowaniu nazw odcieni kolorów.

Po zebraniu nakrętek różnych rozmiarów można także zaproponować dziecku ich klasyfikację według wielkości.   

2. Ćwiczenie lewej półkuli mózgu - sekwencje.

Sekwencje to uporządkowany ciąg znaków, symboli, nazw, zdarzeń, który stanowi strukturę określonego układu. Występowanie kolejnych elementów w tym ciągu, ich powtarzalność wynika ze wskazanej reguły. 

Umiejętność układania sekwencji to jedna z głównych zdolności poznawczych, która warunkuje posługiwanie się językiem mówionym i pisanym, ponieważ mówienie i pisanie polega w dużej mierze na odtwarzaniu dźwięków lub liter w odpowiedniej kolejności.

Podczas układania sekwencji należy pamiętać, że musi być zachowany linearny porządek od lewej do prawej.

Etapy układania sekwencji:

Ćwiczenia układania sekwencji obejmują cztery etapy: naśladowanie, kontynuowanie, uzupełnianie oraz samodzielne układanie sekwencji. Na każdym etapie rozpoczynamy od dwóch powtarzających się elementów i stopniowo zwiększamy stopień trudności o dodatkowy element. 

Na zdjęciach poniżej przedstawiłam te etapy z zastosowaniem już trzech powtarzających się elementów-nakrętek.

I. Naśladowanie sekwencji.

II. Kontynuowanie sekwencji.

III. Uzupełnianie sekwencji.

IV. Samodzielne układanie sekwencji z wysypanych przed dzieckiem nakrętek. 

3. Ćwiczenie percepcji wzrokowej z wykorzystaniem planszy "Spostrzegam i dopasowuję".

Materiały potrzebne do wykonania planszy:

* tektura formatu A3

* folia samoprzylepna lub papier kolorowy

* folia przezroczysta

* nakrętki w kolorach i ilości odpowiadającej kółkom na planszy.

Sposoby wykorzystania planszy:

I wariant: Dziecko w jak najkrótszym czasie kładzie nakrętki na właściwe pola.

II wariant: Dziecko kładzie nakrętki na właściwe pola zgodnie z otrzymanym poleceniem, np. Wybierz nakrętki czerwone i połóż je na czerwone kółka lub na kółka o tym samym kolorze.

               

4. Terapia ręki z pomocą "Wesołej gąsienicy".

Materiały potrzebne do wykonania gąsienicy:

* większe nakrętki, np. od butelek po mleku

* drucik lub klej do klejenia na gorąco

Bardziej polecam zrobienie w korkach dziurek na gorąco i połączenie ich drucikiem niż sklejenie klejem. Gąsienica jest wówczas ruchoma i przez to wzbudza większą ciekawość dzieci.   

* drucik kreatywny

* kolorowa pinezka do wykonania nosa

* kawałek korka do zabezpieczenia od tyłu pinezki

* markery nieścieralne

* koraliki do ozdoby

Gąsienicę można wykorzystać do:

•  ćwiczenia doskonałego chwytu pęsetowego - cechy chwytu: 
• kciuk w opozycji, 
• chwyt przedmiotu opuszkami palców: kciuka i wskazującego lub kciuka i środkowego,
• palce: wskazujący lub środkowy zgięte,
• dziecko nie potrzebuje stabilizacji podłoża. 

• 

  ćwiczenie dynamicznego chwytu trójpalcowego
  

  
  

Ze względu na dość dużą średnicę nakrętek, dziecko może umieszczać w nich wiele różnych przedmiotów, np: kolorowe pomponiki, piłeczki do tenisa stołowego, koraliki, mini-cukierki. 

Do chwytania i przenoszenia przedmiotów dziecko może używać palców, ale także pęsety czy innych narzędzi do manipulowania, aby trenować opisane chwyty.

Z kierunkami geograficznymi zawsze do celu

 

W zakładce Autorskie materiały do pobrania od dziś jest dostępne nowe zadanie - tym razem dotyczące kierunków geograficznych. Może to być ciekawa forma utrwalania kierunków geograficznych dla uczniów, ale także rodzaj rozrywki dla każdego, sprawdzenie swojej orientacji w przestrzeni. 

Więcej zadań tego typu znajduje się w mojej książce "Kierunki geograficzne na wesoło. Zabawy przyrodnicze dla klas IV - VI". 

Masaż logopedyczny

 Kolejne szkolenie za mną. Tym razem uczestniczyłam w II module szkolenia, które dotyczyło masażu logopedycznego.

Komu może pomóc masaż logopedyczny? 

W zależności od sposobu wykonywania masażu grono pacjentów jest szerokie.

Pierwszą grupę stanowią:

• dzieci ze wzmożonym napięciem mięśniowym,
• dzieci z mutyzmem wybiórczym,
• dzieci z Zespołem Angelmana,
• osoby jąkające się ze wzmożonym napięciem,
• osoby z dziecięcym porażeniem mózgowym o typie spastycznym,
• osoby dorosłe z problemem spastyczności mięśni,
• osoby dorosłe narażone na ciągły stres.

Drugą grupę stanowią:

• dzieci z obniżonym napięciem mięśniowym,
• dzieci z Zespołem Downa, Zespołem Wiliamsa, Zespołem Pradera-Willego i zespołem opuszkowym.

Trzecią grupę stanowią:

• dzieci z nadwrażliwością lub podwrażliwością czuciową bez zaburzeń napięcia,
• dzieci z autyzmem.

Logorytmika w przedszkolu

Już niedługo rozpocznie się nowy rok szkolny. Niektórzy logopedzi po raz pierwszy staną przed koniecznością opracowania programu zajęć logorytmicznych dla przedszkolaków. Co taki program powinien zawierać? W jaki sposób dobrać ćwiczenia, zabawy, aby w trakcie zajęć rozwijać mowę dzieci i jednocześnie ich poczucie rytmu, wrażliwość na muzykę?

Pragnę podzielić się z Wami swoimi doświadczeniami w tym zakresie. Już dwa lata prowadziłam logorytmikę w przedszkolu, w grupie mieszanej.

Istnieją ogólne zasady pracy z piosenką na zajęciach logorytmicznych:

• Prezentacja piosenki.
• Omówienie piosenki - o czym jest, czy dziecko zrozumiało jej treść.
• Rozgrzewka motoryki dużej związana z treścią piosenki.
• Ćwiczenia artykulacyjne i oddechowe związane z tematyką piosenki.
• Ćwiczenia akcentowania wyrazów w zdaniu, pochodzącym z piosenki - ćwiczenia intonacji (kontur wznoszący i opadający)
• Ćwiczenia prozodii mowy - rytmizacja tekstu.
• Inscenizacja treści piosenki - za pomocą gestów umownych oddajemy treść piosenki. W ten sposób rozwijamy u dzieci komunikację niewerbalną.
• Ilustracja ruchowa do piosenki, która nie jest związana z treścią piosenki.    

Każde spotkanie z dziećmi rozpoczynam piosenką Na powitanie, a następnie w trakcie poszczególnych zajęć realizuję ćwiczenia mające na celu wszechstronny rozwój dzieci. 

Nadrzędnym celem zajęć jest usprawnianie aparatu oddechowo-fonacyjno-artykulacyjnego oraz usprawnianie techniki mówienia poprzez frazowanie śpiewanego i mówionego tekstu, wypowiadanie ze zmienną intonacją głosek, sylab, wyrazów, zdań, rymowanek i wierszyków, a także poprzez ćwiczenia ortofoniczne i dźwiękonaśladowcze. Dzieci chętnie naśladują odgłosy otoczenia i czynności ludzkiego organizmu - śmiech, chrapanie, dmuchanie czy chuchanie.

Ważną rolę podczas zajęć odgrywa rozwijanie percepcji i pamięci słuchowej. Kształtowaniu tych umiejętności służą ćwiczenia w rozpoznawaniu dźwięków otoczenia wydawanych przez różne przedmioty, zwierzęta, instrumenty, ćwiczenia w rozpoznawaniu źródeł dźwięków, ich natężenia, wysokości i barwy, ćwiczenia w dobieraniu rymów. W tym miejscu nie można zapomnieć o ćwiczeniach rytmizujących - wystukiwanie lub wyklaskiwanie rytmu, rytmizację wypowiedzi czy odtwarzanie rytmu poprzez ruch swobodny (przy akompaniamencie naturalnym lub perkusyjnym), planowany.

Pisząc program zajęć logorytmicznych należy także w nim uwzględnić usprawnianie motoryki dużej i małej dzieci oraz ich znajomość schematu własnego ciała i orientację w przestrzeni. Utrwalanie poleceń "do góry", "w dół", "w bok", "do przodu", "do tyłu", "w prawo", "w lewo" u dzieci w wieku przedszkolnym jest niezbędne. Przedszkolaki na ogół mają jeszcze duże trudności ze wskazaniem swoich prawych i lewych części ciała.  

Na zakończenie zajęć warto zastosować ćwiczenia wyciszające i wyhamowujące. Może być to piosenka na pożegnanie lub ćwiczenia inicjujące określoną reakcję dziecka na wcześniej ustalony sygnał słowny, dźwiękowy bądź wizualny na tle muzyki relaksacyjnej.

I jeszcze jedna wskazówka: na zajęciach logorytmicznych mile widziane są rekwizyty.

Publikacje, do których sięgam przygotowując zajęcia logorytmiczne (głównie przydatne do ćwiczeń słuchowo-ruchowych):

1. Barańska M., 2013, Klaśnij, tupnij, raz i dwa! Zabawy ze śpiewem (w komplecie z 3 płytami CD), Gdańsk, Wydawnictwo: Harmonia.
2. Barańska M., Gąsieniec S., 2018, Dźwięki mowy, rytm i ruch. Piosenki z zabawami kształtującymi słuch fonemowy, sprawność ruchową i ruchowo-słuchową (w komplecie z 2 płytami CD), Gdańsk, Wydawnictwo: Harmonia.
3. Forecka-Waśko K., 2011, W rytmie skoków i podskoków. Piosenki i zabawy muzyczne dla dzieci (w komplecie z płytą CD), Gdańsk, Wydawnictwo:Harmonia.
4. Klaman T., 2017, Piosenki-Bąbelki. Zabawy z muzyką dla dzieci (w komplecie z płytą CD), Gdańsk, Wydawnictwo: Harmonia.
5. Klaman T., 2017, Piosenki-Cukierki. Zabawy z muzyką dla dzieci (w komplecie z płytą CD), Gdańsk, Wydawnictwo: Harmonia.
6. Klaman T., 2017, Piosenki-Perełki. Zabawy z muzyką dla dzieci (w komplecie z płytą CD), Gdańsk, Wydawnictwo: Harmonia.
7. Klaman T., 2018, Gra w kolory. Zabawy z muzyką dla dzieci (w komplecie z płytą CD), Gdańsk, Wydawnictwo: Harmonia.
8. Ludkiewicz E., Ludkiewicz B. J., 2016, Rozwijam się śpiewająco. Piosenki z zabawami dla dzieci (w komplecie z płytą CD), Gdańsk, Wydawnictwo: Harmonia.
9. Newlaczyl A., Szłapa K., Tomasik I., 2019, Zabawy logorytmiczne dla najmłodszych. Ćwiczenia wykorzystywane w profilaktyce i terapii lodopedycznej, rytmice oraz nauczaniu przedszkolnym i zintegrowanym, Gdańsk, Wydawnictwo: Harmonia.
10. Praca zbiorowa, 2016, Co to? Kto to? Ćwiczenia i zabawy z dźwiękiem (w komplecie z płytą CD), Warszawa, Wydawnictwo: Seventh Sea.
11. Szłapa K., Tomasik I., Wrzesiński S., 2019, Historyjki słuchowe i dźwięki. Materiał ilustracyjno-dźwiękowy do usprawniania percepcji i pamięci słuchowej dla dzieci i młodzieży (w komplecie z 2 płytami CD), Gdańsk, Wydawnictwo: Harmonia.
12. Zuchowska R. H., 2011, Od aktora do zielarza. Piosenki i zabawy muzyczne (w komplecie z płytą CD), Lublin, Wydawnictwo: Polihymnia.

Aby rozwijać wrażliwość dzieci na muzykę i umiejętność aktywnego słuchania utworów, sięgam po dzieła muzyki klasycznej. Są to głównie:

1. Brahms Johannes Kołysanka
2. Daquin Luis-Claude Kukułka
3. Mozart Wolfgang Amadeus Eine kleine Nachtmusik
4. Musorgski Modest Taniec kurcząt w skorupkach (z cyklu "Obrazki z wystawy")
5. Offenbach Jacques Kankan
6. Rimski-Korsakow Nikołaj Lot trzmiela
7. Strauss Batia Comedians Galop
8. Strauss Johann (ojciec) Marsz Radetzkiego
9. Strauss Johann (syn) Odgłosy wiosny
10. Vivaldi Antonio Cztery pory roku

Wybierając utwory na zajęcia należy pamiętać, aby były skomponowane w skali durowej, ponieważ mają one wesoły nastrój, Utworów z skali molowej należy raczej unikać, ponieważ są smutne. 

Przy wyborze ćwiczeń językowych warto sięgnąć do książek:

1. Kiepiela-Koperek A., 2017, Głoska, sylaba, słowo. Scenariusze grupowych zajęć logopedycznych dla dzieci w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym, Gdańsk, Wydawnictwo: Harmonia.
2. Maćkowiak A., 2012, Wielka księga zagadek, Gdańsk, Wydawnictwo: Harmonia.
3. Skorek M. E., 2010, 100 tekstów do ćwiczeń logopedycznych, Gdańsk, Wydawnictwo: Harmonia.
4. Tońska-Mrowiec, 2005, Języczkowe przygody i inne bajeczki logopedyczne, Gdańsk, Wydawnictwo: Harmonia.

Życzę wielu wspaniałych pomysłów 

przy tworzeniu programu zajęć logorytmicznych 

i  dużo radości przy jego realizacji w nadchodzącym roku szkolnym.